poezja.exe.pl - Włodzimierz Holsztyński

• początek strony

STAT4U

wiersze

* * *

przetrzymano na stacji pociągi
dwie doby
gromy zza horyzontu
być może oznaczały wojnę
choć słońce wschodziło i zachodziło
zgodnie z kalendarzem
na peronach panował
nieustający zmierzch

teraz gdy powietrze
świszczy w przeciwne strony
żal mi że dałem sobie zrobić
zdjęcia pośpieszne byle jakie

* * *

wieczny student rzeźbę
rzucił niedokończoną
zapomniał

więc żyła
nikłość jej uśmiechu
brano za mądrość
jej powolny i słaby puls
nadawał urok każdej chwili

zasmakowała w życiu
lecz nie dla rzeźby nadchodząca wiosna
ciepłe noce zsuwają się z drzew
a ona zastyga

internet

z transu potok lawy wierszy o maryśce
zakończył się oświadczeniem narzeczonego
o samobójstwie autorki dostał wyrazy współczucia
od wielu uczestników listy

a gdy padły pytania o miejscowosc adres ogłoszenie
w gazecie narzeczony wciąż z konta dziewczyny
ogłosił że też kończy z życiem

konto zostało zablokowane jeszcze zanim
lista szalonych poetów przestała funkcjonować
ucichły płacze dzieci porady pociechy śmiech
zaginął ślad po poezji
o maryśce

Ameryka

tu jak zjem pajdę z trzech kawałków chleba
to jak z polskich sześciu
i już podbródek opiera się o brzuch
a brzuch o kolana
a zamiast przez plac defilad
to od razu przebiegłem maraton
widzowie wołali dobrze wyglądasz
bili brawo więc też im biłem
i wołałem że to oni
u'r lookin' good!
a dla menadżera w teksasie
jeden taki bieg był za mało
nie przyjął mnie do pracy

tu jak nie break dance to rap
skaczą z samolotów na golasa
sprejują ściany w metro
nie dojada się dużo
je się jeszcze więcej
biega maratony
i czas jakoś leci

godność

w lustrze nad umywalką
po drugiej stronie przepierzenia
obraz staruszka ale
wpatrzony w nie mężczyzna w podeszłym wieku
nic nie widzi
uderza go niewidzialny młot
potężniejszy od jego ciała dwulatka
rozwiąż mnie żąda staruszek mocnym głosem
ręce ma przytwierdzone do ramy łóżka
milczenie
rozwiąż mnie
...
rozwiąż mnie synku
milczenie
jak przed sześćdziesięciu laty
gdy słowa zatonęły w czarnych falach bólu
wiem że jesteś
mężczyzna podchodzi do starego
rozwiązuje taśmy
tylko nie szarp iv prosi
i nie odłącz kardiografu
staruszek rezygnuje z prywatności
i życzy sobie nerki
męźczyznę zalewa czerwona
fala wstydu

* * *

w miastach w górach w oceanie...
to już przeszłość jest tak
jak chciałem a wiesz jesz
cze krótko znaliśmy się a już
kilka godzin beze mnie a już
musiałaś do mnie zadzwonić
jest tak jak
chciałem
we wte
i telefon w ciszy niknie
i trochę mi żal
że znowu nie mogę zażądać
i czekać
na
wte

ciężar

w szary dzień
jaszczurki śmigały skos chodnika
żaby do domu
wpuszczały mnie niechętnie

dziś słońce oślepia
parzy ramiona
moja zagadka
w cieniu
jaszczurki w poprzek chodnika
ropuchy u progu drzwi

syzyf (2)

klekot klawiatury
rwie ekranu ostry blask
spluń na mój kamień i wyrwij mi
z siwej brody włos
już leć
gdzie w słońcu palmy plaża ocean
a w ciemną noc
znajdź gwiazdę srebrną jak mój włos
lśnią klawisze
pląsa mysz
głaz wsiąka w suteryny mrok

* * *

w prawej pióro
lewa liczy
pięć spotkań pięć rozstań
już brak palców

gdzie jesteś
dworce lotniska
buczy w górze samolot
czy w niebie się błyska

autostrady pożegnań
przez kukurydzę przez stepy
a ty jesteś jedna
i jeden los ślepy

Jest z wykształcenia i wyników matematykiem. Wiersze pisze od przypadku do przypadku czyli (jak dotąd) często, czyli czasem po polsku, a czasem po angielsku, ostatnio po polsku. Odkąd wylądował w Ameryce, turla się od stanu do stanu (Michigan - Teksas - New Jersey - Illinois - Ontario - Michigan - Floryda - Kalifornia - Teksas - Kalifornia - Nowy Meksyk - Michigan- Floryda - Kalifornia), nie mówiąc o drobniejszych jednostkach geograficznych i skokach na krotko (na dowolną odległość).

© Copyright by Włodzimierz Holsztyński

AKTUALIZACJA